Logo

Temyiz İstemi Reddine İlişkin Danıştay Kararı

📜 Danıştay Karar Künyesi

10. Daire – 2023/6015 – 2023/7469 – 27.11.2023


🔎 Karar Özeti

Sırt sırta çekme hareketi sırasında asker yaralanması sonucu uğradığı zararlar sebebiyle tazminat talebinde bulunan davacının temyiz istemi reddedilmiş ve temyiz yolunun kapalı oluğu


Karar İçeriği

T.C. D A N I Ş T A Y ONUNCU DAİRE Esas No : 2023/6015 Karar No : 2023/7469 TEMYİZ EDEN (DAVACILAR): 1- … 2- …. 3- … VEKİLİ : Av. … KARŞI TARAF (DAVALI): … Bakanlığı / … VEKİLİ : Av. … İSTEMİN_KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi … İdare Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir. SAVUNMANIN_ÖZETİ:Savunma verilmemiştir. DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ: … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Tetkik Hâkiminin raporu ve sözlü açıklamaları dinlendikten sonra, gereği görüşüldü: Dava; davacılardan …. Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na bağlı … Cezaevi Müdürlüğü emrinde er olarak askerlik hizmet yükümlülüğünü yerine getirmekte iken sırtının ağrıması nedeniyle arkadaşı ile “sırt sırta çekme” hareketini yaparken yaralandığından bahisle uğranıldığı ileri sürülen zararlara karşılık olmak üzere, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 150.000,00 TL maddi, 370.000,00 TL manevi olmak üzere, toplam 520.000,00 TL tazminatın olay tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır. Dava dosyasının incelenmesinden; … İdare Mahkemesince davanın süre aşımı nedeniyle reddi yolunda verilen … tarih ve E:…, K:.. sayılı karara karşı davacı tarafından yapılan istinaf başvurusunun … Bölge İdare Mahkemesi …. İdare Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile kesin olarak reddedildiği; davacı tarafından Danıştay’a hitaben verilen 17/10/2023 kayıt tarihli dilekçe ile … Bölge İdare Mahkemesi …. İdare Dava Dairesinin anılan kararının temyizen incelenerek bozulmasının istenildiği anlaşılmaktadır. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 6545 sayılı Kanunla eklenen geçici 8. maddesinde, 6545 sayılı Kanunla idari yargıda kanun yollarına ilişkin getirilen hükümlerin 2576 sayılı Kanun’un anılan Kanunla değişik 3. maddesine göre kurulan bölge idare mahkemelerinin tüm yurtta göreve başlayacakları 20/07/2016 tarihinden sonra verilen kararlar hakkında uygulanacağı; aynı Kanun’un “İstinaf” başlıklı 45. maddesinin 6. fıkrasında, bölge idare mahkemelerinin 46. maddeye göre temyize açık olmayan kararlarının kesin olduğu; “Temyiz” başlıklı 46. maddesinde, Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin bu maddede sayılan davalar hakkında verdikleri kararların Danıştayda temyiz edilebileceği; “Temyiz dilekçesi” başlıklı 48. maddesinin 6. fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması halinde kararı veren merciin temyiz isteminin reddine karar vereceği; aynı maddenin 7. fıkrasında ise, temyizin kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşıldığı hallerde altıncı fıkrada sözü edilen kararın Danıştayın ilgili dairesince kesin olarak verileceği kurala bağlanmıştır. Öte yandan; 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde, konusu yüzbin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemler hakkında açılan davalar hakkında verilen kararların temyiz edilebileceği hükme bağlanmış olup aynı Kanun’un ek 1. maddesinde yer alan düzenleme uyarınca, bu Kanun’da öngörülen parasal sınırlar; her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulandığından, temyizen incelenerek bozulması istenilen bölge idare mahkemesi kararının verildiği 2023 yılı için temyiz sınırı 581.000,00 TL olarak belirlenmiş bulunmaktadır. Her ne kadar, Anayasa Mahkemesinin 26/07/2023 tarih ve E:2023/36, K:2023/142 sayılı kararıyla 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinin iptaline karar verilmiş ise de; Anayasa Mahkemesi tarafından iptal kararı nedeniyle meydana gelecek olan hukuksal boşluğun kamu yararını olumsuz yönde etkileyecek nitelikte olduğu belirtilerek, Anayasanın 153. maddesi ve 6216 sayılı Kanun’un 66. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, kararın Resmi Gazete’de yayımlanmasından başlayarak 9 ay sonra yürürlüğe girmesine karar verildiğinden, iptaline karar verilen kanun hükümlerinin kararın Resmî Gazete’de yayımlandığı 13/10/2023 tarihinden itibaren 9 ay boyunca (13/07/2024 tarihine kadar) yürürlükte kalacağı açıktır. Nitekim Anayasa Mahkemesinin 2013/6099 (41 – 42. paragraf) ve 2013/5876 (26 – 27. paragraf) başvuru numaralı kararlarında da, Anayasa Mahkemesinin iptal kararlarının yürürlüğünün ertelenmesi halinde, erteleme süresince iptali ertelenen kanun hükümünün yürürlükte olduğu ve bu hükmün ilgililere uygulanmasının kanunilik koşulunun ihlaline neden olmayacağı açıkça kabul edilmiştir. Bu durumda, toplam 520.000,00 TL tazminatın ödenmesi istemiyle açılan davanın değerinin temyiz sınırının altında kaldığı ve 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinde sayılan davalar arasında yer almadığı görüldüğünden, … Bölge İdare Mahkemesi’nce istinaf başvurusunun reddi yönünde verilen karar kesin olup, temyizen incelenmesine hukuki olanak bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle, davacının TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE, temyiz yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, posta avansı miktarından artan kısmın istemi halinde iadesine, 27/11/2023 tarihinde oy çokluğuyla kesin olarak karar verildi. (X) KARŞI OY : 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Temyiz” başlıklı 46. maddesinin birinci fıkrasında, “Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin aşağıda sayılan davalar hakkında verdikleri kararlar, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebilir” kuralı yer almış, maddenin devamında, temyiz edilebilecek kararlar; açılan davanın konusu esas alınarak belirlenmiş, aynı fıkranın (b) bendinde, “Konusu yüz bin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idari işlemler hakkında açılan davalar” da verilen kararların temyiz edilebileceği kurala bağlanmış; aynı Kanun’un ek 1. maddesinde yer alan düzenleme uyarınca, bu Kanun’da öngörülen parasal sınırlar; her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulandığından, davanın açıldığı 03/08/2022 tarihinde temyiz parasal sınırının 261.000,00 TL olduğu görülmüştür. 2577 sayılı Kanun’un yukarıda aktarılan maddelerinde, konusu belli bir para olan tam yargı davalarında verilen kararlardan hangisinin, 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca temyize tabi olup olmadığının; “verilen kararlara göre” değil, açılan davalardaki parasal miktara göre belirleneceği hükme bağlandığından; bu husustaki değerlendirmenin dava açma tarihinde yürürlükte bulunan temyiz parasal sınırının esas alınarak yapılması gerekmektedir. Aksi uygulamanın, 2577 sayılı Kanun’da belirtilen parasal sınırlar yıl itibarıyla yeniden değerleme oranında arttırıldığından, davanın açılmasından sonraki yargılama sürecine göre kararın temyiz edilebilme durumunun değişmesi nedeniyle, kanun yollarına başvurma açısından, kanuni açıklığın bulunmadığı sonucunu doğuracağı açıktır. Dosyanın incelenmesinden; davacılardan…. Kara Kuvvetleri Komutanlığı’na bağlı … Cezaevi Müdürlüğü emrinde er olarak askerlik hizmet yükümlülüğünü yerine getirmekte iken sırtının ağrıması nedeniyle arkadaşı ile “sırt sırta çekme” hareketini yaparken yaralandığından bahisle uğranıldığı ileri sürülen zararlara karşılık olmak üzere, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 150.000,00 TL maddi, 370.000,00 TL manevi olmak üzere, toplam 520.000,00 TL tazminatın olay tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle bakılan davanın 03/08/2022 tarihinde açıldığı; süre aşımı nedeniyle davanın reddi yolundaki karara karşı davalı idare tarafından yapılan istinaf başvurusunun … Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesince reddi üzerine anılan kararın davalı idare tarafından temyizen incelenerek bozulması istemiyle temyiz başvurusu yapıldığı anlaşılmaktadır. Davanın açıldığı 03/08/2022 tarihinde temyiz parasal sınırının 261.000,00 TL, dava değerinin 520.000,00 TL olduğu ve bu miktarın davanın açıldığı tarihteki temyiz parasal sınırının üzerinde olduğu, bakılan davanın 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesinde sayılan davalar arasında yer aldığı görüldüğünden, temyizen incelenerek bozulması istenen Bölge İdare Mahkemesi kararına karşı temyiz yolunun açık olduğu sonucuna varılmaktadır. Yukarıda açıklanan nedenle, davacıların temyiz isteminin incelenmesi gerektiği oyu ile temyiz isteminin reddine ilişkin Daire kararına katılmıyorum.
Paylaş:

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir