📜 Danıştay Karar Künyesi

4. Daire – 2021/257 – 2023/3442 – 12.06.2023

---

🔎 Karar Özeti

Danıştay, vergi inceleme raporuna dayanarak sahte belge düzenleyen bir şirketin re’sen tarh edilen geçici vergi ve artırımlı vergi ziyaı cezasına karşı açtığı davanın kısmen kabulü ve kısmen reddi kararını onayladı. Geçici vergi miktarının hukuki sonuç doğurmayacağı ifade edilen karar, temyiz taleplerinin ise reddine sonuçlandı.

---

Karar İçeriği

T.C. D A N I Ş T A Y DÖRDÜNCÜ DAİRE Esas No : 2021/257 Karar No : 2023/3442 TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı … (…Vergi Dairesi Müdürlüğü) VEKİLİ : Av. … KARŞI TARAF (DAVACI) : …İnşaat Turizm ve Ticaret Limited Şirketi VEKİLİ : Av. … İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir. YARGILAMA SÜRECİ : Dava konusu istem: Davacı adına, sahte belge düzenleyerek komisyon geliri elde ettiğinden bahisle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden, 2017/4-6 dönemi için re’sen tarh edilen geçici vergi ile tekerrür artırımlı kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması ve vergi inceleme raporunun iptali istenilmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen …tarih ve E:…, K:…sayılı kararda; 2017 yılı cezalı kurumlar vergisi tarhiyatının … Vergi Mahkemesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararı ile; davacı şirketin ilgili dönemde düzenlediği faturaların sahte faturalar olduğu, ancak 2017 yılına ilişkin olarak dava konusu ihbarnameler düzenlenirken verilen düzeltme beyannamesinin dikkate alınmadığı anlaşıldığından, vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisinin beyan edilen matraha ilişkin kısmında hukuka uyarlık, beyan edilen matrahı aşan kısmında ise hukuka aykırılık görülmediği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verildiğinden, geçici vergi aslında ve söz konusu kurumlar vergisi matrahına bağlı olan dava konusu üç kat vergi ziyaı cezasının beyan edilen matrah üzerinden tahakkuk eden vergiye ilişkin kısmında hukuka uyarlık, beyan edilen matrahı aşan kısmında ise hukuka aykırılık bulunmadığı, tekerrüre dayanak alınan 2015/10-12 dönemine ait vergi ziyaı cezasının ise 23/09/2016 tarihinde verilen beyanname üzerine tahakkuk ettiği görüldüğünden, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükmü uygulanarak artırılan kısmında da hukuka aykırılık görülmediği; kesin ve yürütülmesi zorunlu işlem niteliğinde bulunmayan vergi inceleme raporunun da esasının incelenme olanağı bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine, kısmen incelenmeksizin reddine karar verilmiştir. Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; taraflar istinaf başvurusu üzerine, Vergi Mahkemesi kararının geçici vergi aslına geçici vergi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezasına ve tekerrür uygulanmasına ilişkin hüküm fıkraları ile vergi inceleme raporunun iptali isteminin incelenmesinin reddine dair hüküm fıkralarına yönelik tarafların istinaf başvurularının reddine; kararın, 2017/4-6 hesap dönemi geçici vergi beyannamesinde beyan edilen matrahı aşan kısım üzerinden kesilen üç kat vergi ziyaı cezasının bir katı aşan kısmı yönünden davanın reddine dair hüküm fıkrasına yönelik davacı istinaf başvurusunun ise kabulüne, mahkeme kararının buna ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasına karar verilmiştir. TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı İdare tarafından kararın aleyhe olan kısımlarının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir. KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir. TETKİK HÂKİMİ : … DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: İNCELEME VE GEREKÇE : Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür. Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. KARAR SONUCU : Açıklanan nedenlerle; 1. Temyiz isteminin reddine, 2. Temyize konu …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA, 3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, 4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 12/06/2023 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi. (X) KARŞI OY : 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 120/4. maddesinde, yapılan incelemeler sonucunda geçmiş döneme ait geçici verginin %10’unu aşan tutarda eksik beyan edildiğinin tespiti halinde, eksik beyan edilen bu kısım için resen veya ikmalen geçici verginin tarh olunacağı, mahsup süresi geçtikten sonra, kesinleşen geçici vergilerin terkin edileceği ancak, gecikme faizi ve geçici vergiye bağlı kesilen cezanın tahsil olunacağı hükme bağlanmıştır. Olayda, dava konusu ihbarnamede geçici vergi miktarı gösterilmiş ise de, geçici verginin aslının aranmayacağının belirtilmesi karşısında vergi miktarının kesilecek vergi ziyaı cezası tutarının belirlenmesine yönelik olduğu anlaşılmaktadır. Şu halde, aslı aranmayacağı hem kanunun ilgili maddesi gereği olması ve hem de idarece tanzim olunan ihbarnamede geçici verginin aslının aranmayacağının açıkça belirtilmesi nedeniyle, kararın geçici vergilerin kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasının hukuki sonuç doğurmasına imkan bulunmamaktadır. Bu durumda, ihtilafın “geçici vergi aslına ilişkin kısım yönünden incelenmeksizin reddine” karar verilmesi gerekirken, davalı idarenin temyiz isteminin kısmen kabulü ile aksi yöndeki Vergi Dava Dairesi kararının geçici vergi aslının kaldırılması yönündeki hüküm fıkrasının belirtilen gerekçelerle bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararının buna ilişkin kısmına katılmıyoruz.