📜 Danıştay Karar Künyesi

7. Daire – 2022/1005 – 2023/4919 – 19.12.2023

---

🔎 Karar Özeti

İthal edilen ham maddenin vergilendirilmesiyle ilgili dava konusu işlemin iptali istemiyle açılan dava sonucunda Bölge İdare Mahkemesi kararının temyiz edilmesi gerektiği talebi reddedilmiş ve kararın onanmasına karar verilmiştir.

---

Karar İçeriği

T.C. D A N I Ş T A Y YEDİNCİ DAİRE Esas No : 2022/1005 Karar No : 2023/4919 TEMYİZ EDEN (DAVALI) :… Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü) VEKİLİ : Av. … KARŞI TARAF (DAVACI) :… Tarım İlaçları ve Tohumculuk Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi VEKİLİ : Av. … İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir. YARGILAMA SÜRECİ : Dava konusu istem: Davacı şirketin ithal ettiği ham maddeyi 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun ekli (1) sayılı listesinin (B) cetvelinde yer almayan mamul üretiminde kullandığı iddiasıyla 2016 yılının Haziran ilâ Aralık dönemlerine ait 196.052,53 TL tutarındaki özel tüketim vergisi iade talebinin 1.866,01 TL’lik kısmının düzenlenen vergi inceleme raporuyla uygun görülmemesi üzerine, 1.866,01 TL’nin nakit teminat şeklinde yatırılarak 196.052,53 TL tutarındaki özel tüketim vergisi için verilen banka teminat mektubunun iadesi istemiyle yapılan başvurunun, nakit teminata ek olarak vergi ziyaı cezası ve gecikme faizi tutarında bir teminatın daha yatırılması gerektiğinden bahisle reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır. İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; davalı idare tarafından iadesi uygun görülmeyen 1.866,01 TL için davacı adına tarh edilen vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisinin, … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, davacının, 41.900,10 kg olan fiili kullanım miktarının sehven 41.141,44 kg olarak yazılmasının sebebinin, imalatta kullanım tablosuna veri girişi yapılması sırasında, fazladan kullanılan 378,10 kg’lık miktarın fiili kullanım miktarına eklenmesi gerekirken, fiili kullanım miktarindan çıkarılmasından kaynaklandığının ifade edilmesi karşısında, ham madde miktarının fiili ve gerçek durumu ile rapora ekli imalatla ilgili diğer tablolar arasındaki farklılıklar hakkında harici bir inceleme ve araştırma yapılmaksızın, sadece anılan tabloda fiili kullanım miktarının 41.141,44 kg olarak gösterilmesinden hareketle gerçekte üretimde kullanılmadığı değerlendirilerek eksik gösterilen miktara isabet eden özel tüketim vergisi iadesi isteminin yersiz olduğu sonucuna varılamayacağı gerekçesiyle anılan vergi ve cezanın iptaline karar verildiği, dolayısıyla dava konusu işlemin dayanağının ortadan kalktığının anlaşıldığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir. Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir. TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Ortada dava konusu edilebilecek nitelikte kesin ve yürütülebilir bir işlemin bulunmadığı, mahkeme kararı ile davacı adına düzenlenen ihbarnamelere karşı açılan davalarda verilen kararlar üzerine ihbarnamelerin iptal edildiği ileri sürülmektedir. KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir. DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: HUKUKİ DEĞERLENDİRME: Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür. Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. KARAR SONUCU: Açıklanan nedenlerle; 1.Temyiz isteminin reddine, 2. … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA, 3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 19/12/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.