Logo

İhracat Yapan Şirketin Personel Ücretleri Üzerinden Hesaplanan Vergi Temyiz Başvurusu Reddedildi

📜 Danıştay Karar Künyesi

3. Daire – 2023/5466 – 2024/1289 – 11.03.2024


🔎 Karar Özeti

Yurt dışına ihracat yapan şirketin istihdam edilen personel ücretleri üzerinden hesaplanan gelir vergisinin iadesine ilişkin temyiz başvurusu reddedildi.


Karar İçeriği

T.C. D A N I Ş T A Y ÜÇÜNCÜ DAİRE Esas No : 2023/5466 Karar No : 2024/1289 TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü VEKİLİ : Av. … KARŞI TARAF (DAVACI) : … Metal Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi VEKİLİ : Av. … İSTEMİN KONUSU :… Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir. YARGILAMA SÜRECİ : Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, 2019 yılında serbest bölgede istihdam edilen personel ücretleri üzerinden hesaplanan ve ödenen gelir (stopaj) vergisinin iadesi istemiyle yapılan başvurunun reddine dair … tarih ve … sayılı işlemin iptali ve ödenen tutarın faiziyle birlikte iadesi istenilmiştir. İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: İstanbul AHL Serbest Bölgesinde ürettiği mamullerin bir kısmını doğrudan yurt dışına ihraç ettiği, bir kısmının satışını ise farklı bir serbest bölgede faaliyet gösteren … Otomotiv Ürünleri Limited Şirketi isimli firmaya gerçekleştirdiği, … tarafından davacıdan satın alınan ürünlerin üretilen mamullerin bünyesinde kullanıldığı ve firma tarafından üretilen bu mamul ürünlerin yurt dışına ihraç edildiği, davalı idarece davacı tarafından …’e yapılan satışların ham madde satışı olarak değerlendirilerek ilgili ham madde satışlarının istisna kapsamında olmadığı belirtilerek davacının talebi reddedilmiş ise de davacı tarafından satışı gerçekleştirilen ürünlerin üretimi gerçekleştirilen mamul ürünler olduğu, … tarafından davacıdan satın alınan ürünlerin adı geçen firma tarafından üretilen mamullerin bünyesinde kullanılmış olması nedeniyle yapılan satışların tek başına ham madde satışı olarak değerlendirilmesinin mümkün olmadığı, bunun yanında davacı hakkında düzenlenen yeminli mali müşavir raporunda davacının doğrudan yurt dışına yapmış olduğu ihraç tutarları ile … firması hakkında düzenlenen yeminli mali müşavir raporunda davacının …’e yapmış olduğu satışların yurt dışına ihraç tutarları hesaplandığında davacı şirketin, bölgede ürettiği ürünlerin toplam FOB bedelinin en az %85’ini yurt dışına ihraç ettiği konusunda ihtilaf bulunmayan olayda, davacı tarafından yapılan satışların ihracat kapsamında olduğu anlaşıldığından, dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 112. maddesinin 4. fıkrası uyarınca haksız ve yersiz tahsil edilen verginin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’a göre belirlenen tecil faizi oranında hesaplanacak tecil faizi faiziyle birlikte iadesi gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilerek 3.236.679,09-TL’nin başvuru tarihinden itibaren işleyecek tecil faiziyle birlikte davacıya iadesine hükmedilmiştir. Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir. TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir. KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı ileri sürülerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır. DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir. TÜRK MİLLETİ ADINA Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü: HUKUKİ DEĞERLENDİRME: Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür. Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir. KARAR SONUCU: Açıklanan nedenlerle; 1. Temyiz isteminin reddine, 2. Temyize konu Vergi Dava Dairesi kararının ONANMASINA, 3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 11/03/2024 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.
Paylaş:

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir